δεν εχει τιτλο....

Δεν εχω κατάλαβει γιατι καθε φορα που ο καθενας σας συνειδητοποιει τι εχασε, εγω πρεπει να ειμαι εκει... να το εκτιμω...να τον 'συγχωρω'...και να ειμαι διπλα του...απλα και μονο επειδη εριξε τον εγωισμο του...μηπως υπαρχει καποιος τετοιος κανονας και εγω τον αγνοω?? παιδια, λυπηθειτε με....ΕΓΩ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ...γιατι δηλαδη να μη με εκτιμουν οταν ειμαι διπλα τους και προσπαθω? πρεπει να φυγω για να καταλαβει καποιος ποσοσ σημαντικη ειμαι για τη ζωη του...τοτε ειναι αργα...τοτε θα μπορεσει να μου αναπληρωσει τις ωρες της στεναχωριας?...τις ωρες της πικρας...τις ωρες των ατελειωτων συζητησεων με φιλες...τον πονο που ενιωσα...θα μπορεσει να με γυρισει πισω σε αυτο που ημουν πριν τον γνωρισω...πριν με πληγωσει....πριν με διαλυσει.....πριν καταστρεψω το κορμι μου...την ψυχη μου.... τοτε το 'αντιο' μου δεν ειναι εγωισμος....ποναει οσο πονουσε και τοτε...αλλα ειναι μνοδρομος.... κι εγω ειμαι καλη οδηγος....εχω μαθει να βρισκω το δρομο μου και να μη γυριζω πισω...και αυτο μου το εμαθες εσυ...με την συμπεριφορα σου...κανενας αλλος...τωρα μη ζητας εξηγησεις....τωρα ειμαι αλλου....και μονη μου...αλλα τις εξηγησεις δεν τις αξιζεις....ζησε με την αναμνηση μου....ζησε με την αγαπη μου αλλα μην με ξαναπλησιασεις...ποναω ...και καιω...και θα σε καψω και σενα... μη με αναγκασεις να στο κανω αυτο γιατι σε αγαπαω.....ασε με επιτελους..... καλη σου νυχτα....

Για να σε δω τωρα τι εχεις να πεις....

Μεσα σε 4 μηνες ποσα διαφορετικα post μπορει να κανει καποιος που αφορουν σχεσεις? Και για να μη γενικευω, ποσα διαφορετικα posts μπορει να κανει καποια και για ποσους διαφορετικους αντρες? ΕΛΕΟΣ!! Αβυσσος η ψυχη της γυναικας λενε και προφανως εχουν δικιο....
Μιλωντας εξ'ιδιων,εχω να δηλωσω οτι τους τελευταιους 4 μηνες, 4 διαφορετικοι αντρες καταφεραν να με κανουν εξαλλη....κοινως να με βγαλουν απο τα ρουχα μου και δυστυχως οχι με τροπο που θα μου αρεσε κιολας...Και ειναι απιστευτα περιεργο πως 4 εντελως διαφορετικοι χαρακτηρες σε βαζουν να σκεφτεσαι ακριβως τα ιδια πραγματα!!!! Γιατι,λοιπον, να νιωσω ασχημα που προλαβα να απασχολησω το μυαλο μου (δεν λεω την καρδια μου....γιατι δεν ειμαι σιγουρη ποσο μπορεσαν να μπουν σε αυτην...) με 4 διφορετικα ατομα? Σιγα.... Η καταληξη μου εδωσε ολες τις απαντησεις και φυσικα με απενοχοποιησε τελειως....
Δεν νιωθω τυψεις για αυτα που εκανα....δεν νιωθω τυψεις για αυτα που ενιωσα....δεν νιωθω τυψεις για τον τροπο που φερθηκα....δεν νιωθω τυψεις για τον τροπο που εφυγα.... νιωθω τυψεις για το οτι υποτιμησα τον εαυτο μου.....γιατι αν υποτιμω εγω η ιδια την αξια μου, σιγα μη με εκτιμησει κανενας αλλος.... νιωθω τυψεις που αφησα την ανωτεροτητα μου να φανει σαν αδυναμια....και να πω οτι ηταν και ειλικρινης ανωτεροτητα να πω,ενταξει...δεν ηταν ομως και τα πατωματα του σπιτιου μου μπορουν να το διαβεβαιωσουν αυτο!!!
Τερμα λοιπον!!! Οποιος αντεξει διπλα μου, αντεξε...και δεν προκειται να απολογηθω σε κανεναν για καμια συμπεριφορα.....οποιος θελει να με διεκδικησει,εδω ειμαι!!! με τους δικους μου ορους....διαφορετικα ας ασχοληθουν με καμια αλλη...εδω μιλαμε για σχεσεις και συναισθηματα,δεν υπογραφουμε κανενα συμβολαιο!!!Αυτα....

Φοβαμαι......

Κι αν εγω τον ερωτευομαι με "γεωμετρικη προοδο" ... ποσο θα κρατησει??? και,αντε, πες οτι εγω θα την κανω (παλι) την προσπαθεια....αυτος ποσο θα αντεξει??? γιατι οταν φυγω, θα σκεφτεται οτι αυτα που εκανε με εμενα εκεινο τον μηνα,τα θελει να τα κανει συνεχεια... γιατι δεν ερωτευτηκε εμενα....απλα με γνωρισε την καταλληλη στιγμη που ειχε αναγκη να νιωσει ετσι....κι εγω τι να κανω?? να τον αφησω να ζησει το παραμυθι του μεχρι να το συνειδητοποιησει και να φυγει??? η να τον αφησω απλα??? ετσι κι αλλιως, εγω θα χτυπιεμαι στα πατωματα.... λες και δεν το εχω ξανακανει?? μερικες φορες νιωθω οτι ολα αυτα τα εχω ξανακανει,τα εχω ξαναζησει, απλα καθε φορα το παλευω να δω ποσο θα κρατησει.... και αυτη τη φορα θελω να κρατησει...και γιατι το νιωθω οτι κατι καλο παει να γινει...και γιατι ειναι αυτος ετσι οπως ειναι....και γιατι το εχω αναγκη....και γιατι αν περασω παλι τα ιδια θα καταρρευσω......ελεος πια....και το χειροτερο ειναι οτι ξερω ακριβως ποια θα ειναι η αντιδραση μου οταν γινει αυτο...ξερω ακριβως που θα παω και τι θα κανω.... και τοτε αν τολμησουν ας μου πουν "οχι"....
μεχρι στιγμης το ζω....και τερμα οι αρνητικες σκεψεις..... ολα θα πανε καλα....(????????)

Μικρος που ειναι ο κοσμος....

Κι εκει που καθομαι αμεριμνη και χαζευω διαφορους αγνωστους(και ασχετους) τυπους στο hi5, μου ερχεται η φαεινη ιδεα (γιατι ετσι ξαφνικα σου ερχονται αυτα....) να χαζεψω εμμεσα γνωστους τυπους!!!Μια χαρα παιδια δηλαδη που απλα εχω ακουσει για αυτους αλλα (δυστυχως?) δεν εχω γνωρισει.... Εξυπνα comments, ατακες της παρεας, χαβαλες, κατι "πειραγματακια" που εγω δεν τα καταλαβα ακριβως αλλα προφανως θα ειναι "τοπικα" αστεια και μεχρι εδω μια χαρα....Βεβαια υπαρχουν και τα albums....σκετη προκληση και ειδικα οταν ειδα τιτλο "Giannena-December 06".....ε, που να αντισταθω στον πειρασμο?? το ανοιξα(να το χαζεψω κι αυτο-ελπιζω να μη μου μεινει αυτο το χαζεμα και να ειναι απο τα φαρμακα για αυτην την ιωση που με ταλαιπωρει....θα δουμε...) Και τι να δω??? σε εκεινο το ταξιδι που ειχα αρνηθει τη φιλοξενια μου (με μεγαλη πικρα....)στα ομορφα Γιαννενα σε καποιον (οχι παραπανω λεπτομερειες ως προς το προσωπο του...) με αποτελεσμα να μην ερθει στην αγαπημενη μας πολη, ο φιλος του (που τελικα ηρθε...σιγα μην εχανε την ευκαιρια σαν τον αλλο...αλλα τελος παντων.....)φιλοξενηθηκε στο σπιτι καποιων φιλων.....γνωστοι μεσω τριτων, γειτονων, αθηναικης παρεας, αυτα τα ατομα συνεβαλαν πολυ στο να περασουμε ποοοολυ ωραια τον καλοκαιρινο μας μηνα των καταληψεων...με τιτλο "διακοπες στα γιαννενα", απο τις πιο ωραιες περιοδους..... τι να πω??? εχω εκπλαγει!!! Μπορει να φαινεται ασημαντο αλλα ολο αυτο το κλιμα της φοιτητικης ζωης σε αλλη πολη απο τη δικη σου, που γνωριζεις ατομα απο ολη την Ελλαδα και ξαφνικα βρισκεσαι γνωστος λιγο-πολυ με ολους ειναι τοσο γλυκο....ρομαντικα ομορφο...που στο τελος αναγνωριζεις οτι μονο αυτο θα μεινει...
αυτες ειναι οι πιο δυνατες αναμνησεις απο τα φοιτητικα χρονια....τι θα θυμομαστε μετα απο χρονια??? τις εξεταστικες και τους καθηγητες?? ελαχιστα πραγματα....τις στιγμες θα θυμομαστε.....τους φιλους που χαθηκαμε η θα χαθουμε,τους γνωστους που απλα λεγαμε ενα "γεια' αλλα καποια βραδια που τους πετυχαμε τυχαια εξω περασαμε ωραια, τις παρεες, τα ξενυχτια, τις χαρες, τις στεναχωριες,τους τσακωμους,τις εκδρομες(κυριως αυτες που εγιναν στα κρυφα...),τις καταληψεις, τους ερωτες (κατι σαν τις καταληψεις ειναι και αυτοι....)..... αυτα θα μεινουν.....
τι το θελω λοιπον αυτο το hi5??? παλι σε σκεψεις με εβαλε βραδιατικα....αντι να καθομαι να το παιζω hot profile γκομενα, καθομαι και ασχολουμαι με τις αναμνησεις μιας περιοδου που θελει πολυ ακομα για να φτασει στο τελος της... τι να πεις?? τελικα η ιδια η ζωη ειναι που φτιαχνει το καλυτερο network....

Τασεις φυγης

Τερμα οι προλογοι, οι διαφημισεις και οι ιστορικες αναδρομες....κατευθειαν στο θεμα: τι ακριβως ειναι αυτο που μας κανει να θελουμε να φευγουμε......???? Ειμαστε καπου (δεν προσδιοριζω το που...ας αποφασισει ο καθενας που θελει να ειναι η που ειναι...), περναμε καλα, ειμαστε καλα και ξαφνικα μας πιανει μια ακατανικητη επιθυμια να τα παρατησουμε ολα και να φυγουμε.... να δουμε αν μπορουμε και αλλου να τα καταφερουμε να ειμαστε ετσι... βλακειες...εγω το αρνουμαι κατηγορηματικα.....δηλαδη ξαφνικα σου γυριζει το ματι και λες: "γεια σας!την κανω!".... ε, δεν μπορει......δηλαδη μια χαρα μπορει απλα δεν πληρουνται τα κριτηρια του "περναω καλα"...κατσε αγαπητε/η, πεισε τον εαυτο σου οτι εισαι και περνας καλα,πεισε και τους αλλους (για να μη σε λυπουνται, για να τους δειξεις οτι τα εχεις καταφερει στη ζωη σου,για οποιοδηποτε λογο τελος παντων....) και τοτε θα δεις πως σου γυριζει το ματι... γιατι δεν μπορει, καποιες στιγμες μενεις μονος σου με τον εαυτο σου και τις σκεψεις σου και το αναγνωριζεις οτι δεν γινεται να αυταπατασαι..... ετσι δεν ειναι???
Τωρα ομως μπαινει αλλο θεμα στη μεση...αντε και το πηρες αποφαση,μαζεψες τις βαλιτσουλες σου,πηρες τα καλα, τα ασχημα,τις εμειριες σου και εφυγες....που θα πας????
Εδω ειναι τα δυσκολα...καλα ειχες βολευτει,καλα ησουν, καλα περνουσες...που να τρεχεις τωρα??? Εδω φαινεται ποιος εχει ταση (για να μην πω αλλη λεξη...κακια...) να φυγει και να τα αλλαξει ολα και ποιος αντισταση της στιγμης.... συνηθως η δευτερη κατηγορια γυριζει.... στην πρωτη,παλι, γυριζουμε παντα εμεις οι απλοι ανθρωποι που ειμαστε μια κατηγορια απο μονοι μας.....και ο νοων νοειτω....
Αυτα λοιπον για την ωρα.....κουραστηκα.....και φευγω.......

Με θεμα: Αποκατασταση της αληθειας

6 χρονια δημοτικο,3 χρονια γυμνασιο και 3 χρονια λυκειο τι μας ελεγαν??? Για τον Μεγα Αλεξανδρο φυσικα....πως διαμορφωσε την πορεια του τοτε γνωστου κοσμου, τον ελληνικο πολιτισμο,πως εφτασε εκει που κανενας αλλος δεν καταφερε σε τετοια νεαρη ηλικια, πως τελικα διαμορφωσε την πορεια της ανθρωποτητας και αλλα τετοια βαρυγδουπα με στοχο να μας πεισουν για την ιστορικη προσωνυμια "Μεγας".......ΜΗΝ ΠΛΑΝΑΣΘΕ!!!!!!! Μπορει η ιστορια να δικαιολογει τον τιτλο, η καθημερινοτητα ομως με διδαξε οτι αλλος ειναι "Μεγας" τελικα...και το ονομα αυτου??? Alexander Graham Bell..... Alexander the Great!!!!!! Μεγαλη ανακαλυψη το τηλεφωνο...ποιος διαφωνει??? Ειδικα αμα δεν το χρησιμοποιεις με μετρο, τοτε ειναι που καταλαβαινεις την αξια του....και εξηγουμαι:
Τι κανει ενας "φυσιλογικος" ανθρωπος την παρασκευη το βραδυ??? φανταζομαι ντυνεται,στολιζεται, κανει και τα τηλεφωνακια του να κανονισει τα ραντεβου του με τους κολλητους και β γ α ι ν ε ι!!!! Εγω, μαλλον δεν ειμαι και τοσο "φυσιολογικη" (οχι οτι περιμενα το χθεσινο βραδυ για να το καταλαβω αλλα λεμε τωρα...) Αφου, λοιπον, η χθεσινη μερα χαρακτηριστηκε απο ενα τρελο λιωσιμο αναμεσα στην τηλεοραση και το internet,κατα τις 10 (το βραδυ) εβαλα τη μουσικουλα μου,το κρασακι μου, αραξα στον καναπε και αρχισα να μιλαω στο msn( εχει κλεισει σπιτια,να το προσεχετε...)με ενα ατομο που τα τελευταια 6-7 χρονια καθε μερα λεω οτι δεν προκειται να του ξαναμιλησω ποτε.......Σταθερη στις αποψεις μου, αρχισα να ανταποκρινομαι στα υπεροχα nudges που με ταρακουνουν συθεμελα(!!!!!) και αφου ειπαμε τις κλασσικες αρχικες χαζομαρουλες(δεν εξηγω περαιτερω...bloggers ειστε, εμενα περιμενατε?), ο αγαπητος θελησε να βαλει μια αλοιφη στα ματακια του με την οποια δεν θα μπορουσε να βλεπει πια την οθονη του υπολογιστη γα να μιλαμε μηνυματικως,οποτε ο αλλος "Μεγας" αγαπητος εδωσε τη λυση: τηλεφωνο!!! ντριν,ντριν, ντριν.......και απο εκει ξεκινησαν ολα....3 η ωρα το βραδυ η κληση(μη νομισετε οτι ειχε περασει μονο καμια ωριτσα δηλαδη...). Οπως λεμε, παει η προοπτικη για πρωινο ξυπνημα και διαβασμα το πρωι....αλλα χαλαλι!!!!! Τοσα χρονια εχω περασει (φαει,ξοδεψει,σπαταλησει,απολαυσει)με το να ασχολουμαι με το συγκεκριμενο ατομο,για μερικες ωρες δεν θα αγχωθω κιολας.... Ξεκινα ετσι ενας τηλεφωνικος μαραθωνιος ο οποιος διηρκεσε ακριβως 6 ωρες(ναι,ναι το κλεισαμε στις 9 το πρωι...) Τωρα πως να εξηγησω οτι δεν καταλαβα πως περασαν???Πως να εξηγησω οτι ηταν τοσο ομορφα που δεν προκειται να πω ποτε ξανα οτι δεν θα του ξαναμιλησω(εδω που τα λεμε απο κατι τετοιες εγωιστικες βλακειες εχασα τη μπαλα-και αυτον...σσσς)?? Αφου,λοιπον,ξεκαθαρισαμε οτι ειμαστε φιλοι,αδερφια(πως το λενε ρε παιδι μου??)-εξ αγχιστειας φυσικα(για να κραταμε και καμια καβαντζα....ποτε δεν ξερεις τι γινεται...) αρχισαμε να μιλαμε, να γελαμε, να σχολιαζουμε και τσιγαρο στο τσιγαρο, κρασακι στο κρασακι αρχισαμε να παιζουμε κιολας!!!! Ααααα!!!! Δεν εχω παραπονο.....και το γιατρο παιξαμε(μην παει τ μυαλο σας στο πονηρο....214 km γιαννενα-κοζανη),και το δικηγορο και τον υδραυλικο και τον ηλεκτρολογο....εεε, καθε μερα σε ενα εργαστηριο τη βγαζει σε τετοια "ποταπα" επαγγελματα θα κολλησει ο γλυκος μου???(οοps..).Mεχρι και παραμυθακια μου ειπε για να κοιμηθω(δεν σας λεω το περιεχομενο γιατι αν αποφασισει να το κανει σεναριο θα ριξουμε πολυ κλαμμα,κοριτσια..)Στο τελος αρχισε να μου τραγουδαει μουρμουριζοντας,φυσικα, κι εγω επρεπε να βρω το τραγουδι.....κομματια με εκανε...... Θυμηθηκα ποσο τελειες ηταν οι καλες μας στιγμες,ποσο δεν σηκωνουν συγκριση με οτιδηποτε αλλο εχω ζησει......και ποσο ασχημες ηταν οι κακες μας στιγμες......παντα των ακρων ημασταν....και εχω να τον δω 1 χρονο και 13 μερες ακριβως....σαν να μην περασε μια μερα!!! Αρχισα να αναρρωτιεμαι γιατι δεν ειμαστε μαζι...αλλα παντα απο το τηλεφωνο καλα τα πηγαιναμε,στο live χαλουσε παντα η συνταγη....τι να πεις?? Το δυσκολο ηταν οταν μπηκαν οι ιδεες να βρεθουμε....ε, 9 ειχε παει η ωρα,σε 1 ωρα ειχε λεωφορειο...αξιζε τον κοπο αλλα ποιος θα εκανε την υπερβαση???? εγω την ειχα κανει παλιοτερα και ειχα φαει τα μουτρα μου....που να το τολμησω??Αυτος ειχε δουλειες......τελικα υστερα απο τοσο καιρο, ο Alexander εδωσε παλι τη λυση....κοιμηθηκα με τον Αντωνη(προδωσα και το ονομα...) εγω στον καναπε μου και αυτος στο κρεβατι του λεγοντας προς ποια πλευρα ημουν γυρισμενη,αν ημουν πλατη η αν τον κοιτουσα, μεσω τηλεφωνου παντα....μεγαλη εφευρεση.....ισως τελικα να ηταν καλυτερα ετσι....να μας εμενε η ομορφη αναμνηση...γιατι απο κοντα ολο και κατι θα βρισκαμε να τσακωθουμε......μου αρεσε που ακουγα την ανασα του,την μπασα φωνη του μεσα στο αυτι μου,που φανταζομουν πως θα ηταν να με κρατουσε αγκαλια...γιατι αν ηταν διπλα μου μαλλον θα ειχε κοιμηθει ηδη, θα με κλωτσουσε και θα ροχαλιζε.....απομυθοποιηση δηλαδη......μπορει και οχι.... αλλα εγω ετσι πρεπει να σκεφτομαι για να μην τρελαθω παλι.....ετσι κι αλλιως ο,τι και να γινει,οσα χρονια κι αν περασουν παντα θα ειναι ενας φαρος μεσα στη ζωη μου...θα αναβει,θα σβηνει,θα μου δειχνει την πορεια και θα με αφηνει στο σκοταδι μεσα σε 1 δευτερολεπτο.....ετσι ειναι αυτα....λαμψη και σκοταδι...2 οψεις του ιδιου νομισματος...εξαρταται μονο απο ποια πλευρα εισαι στραμμενος.....προς τη δικη του η εχω γυρισει πλατη....Και ακομα και οταν ο φαρος καταργηθει και η τεχνολογια τον αντικατστησει με κατι αλλο πιο προηγμενο,παντα θα υπαρχει ενα κτισμα να πηγαινουν οι "ρομαντικοι" , να κοιτουν τη θαλασσα και να του δινουν ψηγματα ζωης..... ετσι κι εμεις ειπαμε οτι πρεπει να βρεθουμε για να δουμε πως θα φερθουμε και τι θα γινει μεταξυ μας αν μεινουμε μονοι ξανα σε ενα σπιτι που σαν φαρος αναβει και σβηνει τις αναμνησεις μου-μας.... Ριχνω λοιπον ενα βλεμμα (εχετε δει την αφισα απο το "κουρδιστο πορτοκαλι"?....τετοιο) στη ζωη μου και στη ζωη του,στο μελλον μου και στο μελλον του,κραταω μεσα μου την αισθηση μιας υπεροχης νυχτας που δυστυχως ξημερωσε και σας αφηνω.....εσας ,εκεινον,εμενα....αφηνω και τον υπολογιστη και αρχιζω δειλα την αναγνωση της νοσολογιας.......
Καταραμενε Alexander.....δεν ειναι τυχαιο που η ιστορια ονομασε το δικο μας Αλεξανδρο "Μεγα".......

Τελικα τι συμβαινει???

Εχετε δει τη διαφημιση με το παιδαακι με την πλαστελινη που κατι λεει για τηλεφωνο, internet και τηλεοραση ταυτόχρονα??? Ε, λοιπον, αυτό ειναι το resume της σημερινης (και απ'οτι φανταζομαι και της μελλοντικης) ζωης μου....
κλασσικη φοιτητρια που αγωνιζεται εκ του καναπεως (μην παει το μυαλο σας στο πονηρο...) για την μη ψηφιση του αρθρου 16!!!!! Καταληψεις και συνελευσεις που θα καθορισουν το μελλον της παιδειας και του επαγγελματος μας οι οποιες στο τελος το μονο που καταφερνουν ειναι να δημιουργουν αβεβαιοτητα και στο παρον....χαζη αβεβαιοτητα ισως αλλα ποιος μπορει να με κανει να μη νιωθω ετσι???
Αναμεσα στην προαναφερθεισα (wow!!) διαφημιση και τις 1000 σελιδες σημειώσεων Νοσολογιας, εσεις τι 8α προτιμούσατε να κανετε?? να διαβασετε η να λιωσετε χαζευοντας τον αρναουτογλου?? εγω παντως-οσο μιζερο κι αν ακουγεται-διαλεξα το δευτερο...αν και ντρεπομαι λιγο για αυτο... αλλα τι να κανω?? η κατασταση ειναι απογοητευτικη!!! ο καθενας ψηφιζει αναλογα με το τι τον βολευει: αν χρωσταει πολλα μαθηματα,αν ειναι 6ο ετος,αν ειναι δαπιτης-κατα, αν εχει όρεξη για κανενα ταξιδακι(βλ.αθηνα..), αν δεν εχει διαβασει για την εξεταση της κλινικης,αν θελει να τη σπασει στους δαπιτες, αν θελει να το παιξει αριστερος αγωνιστης για να λεει στα εγγονια του για τους φοιτητικους αγωνες-υπερ (τι αλλο???).....
ελεος πια!!! αυτο που εχουν δειξει τοσα χρονια ολοι αυτοι οι αγωνες ειναι οτι τελικα αυτοι που "συνδικαλιζονται" ξεκινουν αγνα, ονειροπολα και καταληγουν να βολευονται πρωτοι...γατι αυτο??? γιατι καποια στιγμη περνουν και αυτοι απο τη φαση επιλογης αναμεσα στον αρναουτογλου και τη νοσολογια.....και ξερετε κατι?? και αυτοι τον αρναουτογλου διαλεγουν...τις φωνες, τους τσακωμους, τα καργκιοζιλικια και τελικα μια καλη μετγραφη στην prime time ζωνη ενος μεγαλου καναλιου....
γιατι,λοιπον, να κανω "μαγκα" με την ψηφο μου καποιον με μια τοσο προδιαγεγραμμενη πορεια??
εγω την εμπιστοσυνη μου την εχω χασει...δεν αρνουμαι την υπαρξη καποιων "ηθικων" στοιχειων αλλα θελει τοση προσπαθεια για να τα βρεις που στο τελος λες "τι να ψαχνω τωρα??? κατσε να δω τον αρναουτογλου..."
τουλαχιστον το καλοκαιρι βλεπαμε mundial.....υπηρχε αλλοθι...